శివారాధకురాలు గుండం రామక్క

దట్టమైన పాఖాల అటవీ ప్రాంతం ఒకప్పుడు కాకతీయుల ఏలుబడిలో ఉండేది. క్రీ.శ 1213లో ఓరుగల్లు సామ్రాజ్యాన్ని పరిపాలించిన కాకతీయ చక్రవర్తి ప్రతాపరుద్రుని కాలంలో పాఖాల సరస్సుకు ఆనుకొని దట్టమైన గుట్టల మధ్యలో గల గుండంపల్లి ప్రాంతంలో శ్రీ రాజరాజేశ్వర స్వామి ఆలయం నిర్మించబడింది. ఇక్కడ మహాశివరాత్రి సందర్భంగా జాగరణ, పూజలు జరుగుతాయి. పాఖాలను సందర్శించినవారు తప్పక చూడవలసిన ప్రదేశం ఇది. అయితే, సరైన రహదారి, రవాణా సౌకర్యం లేక ఈ దేవాలయం నిత్య పూజలకు నోచుకోలేకపోతోంది.

పర్యాటక ప్రాంతంగా వెలుగొందాల్సిన గుండంలోని ఆ గుడికి ఆదరణ, భద్రత లోపించింది.దీంతో నిధులున్నాయని ఆశతో కొందరు దుండగులు 1985లో బాంబులు పెట్టి శివలింగాన్ని ధ్వంసం చేశారు. అప్పటి నుంచి ప్రతి శివరాత్రికి నాగుపాము మూడు రోజుల పాటు శివలింగం ఉండే గదిపై ఉంటున్నదని నిర్వాహకులు చెబుతున్నారు. నేడు ఆ గుడి శిథిలావస్థకు చేరుకుంది. దేవాలయానికి సంబంధించిన భూమి ఐదు ఎకరాలు ఉన్నప్పటికి ఎవరూ పట్టించుకునే వారు లేక అన్యాక్రాంతమైంది. నర్సంపేట నుండి 20 కి.మీ, కొత్తగూడెం నుంచి 14 కి.మీ దూరంలో గుండం శివాలయం ఉంటుంది. ఈ శివాలయం పక్కన వెంకటేశ్వర స్వామి గుడి ఉండటం ఓ ప్రత్యేకత. రాజన్న భక్తులు గిరిజన శివారాధకురాలైన రామక్కకు ప్రత్యేకంగా పూజలు చేయడం ఇక్కడి విశేషం.

గట్టి వంశీయుల దేవతామూర్తిగా

పాఖాల కొత్తగూడెం మండలం గుండం తిమ్మాపురం గ్రామానికి చెందిన కోయ గిరిజన తెగలోని రామక్క గొప్ప శివ భక్తురాలు. రాముడికి శబరి (సవర) ఎలా భక్తురాలో ఈ ప్రాంతంలో రామక్క (కోయ) శివ భక్తురాలుగా కీర్తికెక్కింది. ఈమె గట్టి (ఇంటి) వంశస్థుల ఆడబిడ్డ. రామక్క ప్రతి రోజు గుండం చెరువులో స్నానం చేసి శివునికి పూజలు చేసేది. ఆ చెరువులో ఒక వెండి గుడి ఉండేదని అందులో బంగారు ఆభరణాలు ఉండేవని ప్రతీతి. రామక్క వంశీయులు పేరంటాలకు పోతున్నపుడు రామక్క దగ్గరకు వెళ్లి నగలు కావాలని కోరితే, ఆమె చెరువు లోపలి నుంచి బయటకు వచ్చి వారికి కావాల్సినన్ని ఇచ్చేది. వారు తిరిగి వాటిని ఇచ్చే ముందు ఒక ఇత్తడి తాంబాలంలో పెట్టి నీటిలో వదిలేవారు. ఈ విధంగా రామక్క గట్టి వారి వంశీయుల దేవతామూర్తిగా వెలిసింది.

కొంతమంది స్వార్ధపరులు ఆమె వద్ద నగలు తీసుకుని తిరిగి ఇవ్వకుండా దుర్భాషలాడడంతో రామక్క ఆగ్రహించి మానవులు నీతివంతులు కారాని, స్వార్ధపరులని శపించడంతో వారు రాళ్లుగా మారారని అంటారు. దీంతో నేటికీ గుండంలో స్నానం చేయడానికి ఎద్దు చర్మం కట్టుకొని వెళ్లే అనవాయితీ కొనసాగుతోంది. గ్రామస్థులు యేటా మొక్కజొన్న విరిసే సమయంలో సొప్ప కర్రలను కట్టగా కట్టి, అందులో మంగళహారతిని పెట్టి నీటిలో వదిలేస్తారు. నేరుగా చెరువు మధ్య వరకు వెళ్లి అక్కడ మునుగుతుందని, సత్యం గల తండ్రివి అని మొక్కితే కోరికలు నెరవేరుతాయని వారి ప్రగాఢ నమ్మకం.

ఆధ్యాత్మికంగా అభివృద్ధి చేయాలి

'రామక్క పూజలు చేస్తున్న సందర్భంలో ఒకసారి భీముడు శివాలయంపై అడుగు పెట్టాడు. రామక్క అరవడంతో గుడి ముందు భాగం పాక్షికంగా ఒరిగింది' అని గుండం పరిసర గ్రామ ప్రజలు చెబుతున్నారు. ఒక ముసలమ్మ రామక్కకు కలలో కనిపించి ఎవరికి వరాలిచ్చినా, ఇతరులతో మాట్లాడినా గండం కలుగుతుందని హెచ్చరిస్తుంది. మౌనంగా ఉండాలని సలహా ఇస్తుంది. ఆ సలహాను పాటించకపోవడంతో రామక్క శివైక్యం చెందుతుంది. ఆమె కోరిక ప్రకారం గుండం చెరువు పక్కన ఆచారానికి విరుద్ధంగా ఆమెను పాతి పెట్టారు. ఆ ప్రాంతాన్ని' జడల రామక్క పోలు'గా పిలుస్తారు.

ఆమె పొడుగ్గా కొప్పు జడతో, ముక్కుకు ముక్కెర, చెవులకు గంటీలతో, చీర చెక్కుకొని ఉండేదని అంటారు. ఆమె స్మృత్యర్థం ఐదేళ్ల కిందట విగ్రహం నెలకొల్పారు వారి వంశస్థులు. గుండం చెరువు లోతు ఏడు మంచాల నులక వేసిన తెలియదు అంటారు. గిరిజనులు, గిరిజనేతరులు కలిసి శివరాత్రి ఉత్సవాలను నిర్వహిస్తారు. గట్టి బాబు, రమేశ్, దానం నారాయణ, గుళ్లపల్లి శ్రీను, నర్సింగరావు, బిట్ల వేణు ఆలయ కమిటీలో ఉన్నారు. ప్రభుత్వం నుండి ఎటువంటి సహకారం లేదు. ఒక్క శివరాత్రికి తప్ప గుండం శివాలయం ఉందన్న సంగతి బాహ్య ప్రపంచానికి తెలియకపోవడంతో అత్యంత నిరాదరణకు గురయింది. ప్రభుత్వం ఇకనైనా గుండం ప్రాంతాన్ని ఆధ్యాత్మిక, పర్యాటక ప్రాంతంగా గుర్తించి అభివృద్ధి చేయాలి.

గుమ్మడి లక్ష్మీనారాయణ

సామాజిక రచయిత

9491318409