కవిమాట

దాచిన చుట్టమా శబరి? దాని దయామతి నేలినావు; నీ

దాసుని దాసుడా? గుహుడు తావక దాస్య మొసంగినావు; నే

జేసిన పాపమా! వినుతి చేసినగావవు గావుమయ్య! నీ

దాసులలోన నేనొకఁడ దాశరథీ కరుణాపయోనిధీ!

తాత్పర్యం: రామా! శబరి నీకు బంధువు కాకపోయిననూ ఆమెను కాపాడినావు. గుహుడు నీ దాసునకు కూడా దాసుడు కాడు. అతనిని ఆదరించి రక్షించినావు. నేను పూర్వము చేసిన పాపములను జ్ఞప్తి పెట్టుకొనక, నన్ను నీ పదమునందు స్థానము కల్పించుము రామా! నీకు నమస్కారము.

సూరిజనుల్ దయాపరులు సూనృతవాదు లులుబ్ధిమానవుల్

వీరపతివ్రతాంగనలు విప్రులు గోవులు వేదముల్ మహీ

భారముఁదాల్పఁగా జనులు పావనమైన పరోపకార స

త్కార మెఱుంగలే రకట దాశరథీ కరుణాపయోనిధీ!

తాత్పర్యం: రామా! పండితులు, దయగలవారు సత్యాచారపరులు. ఉదార స్వభావులు పతివ్రతలు బ్రాహ్మణులు గోవులు వేదములు మున్నగు విశిష్ట జన్ములు భూభారము లెరుంగక సంచరించుచున్నారు. రామా! ఏమని చెప్పను, నాయందు దయ యుంచి నన్ను రక్షింపుము.

-కంచర్ల గోపన్న (రామదాసు)