కవిత: శాంతి.....క్రాంతి

హింసతో బడబాగ్నులైన గుండెల్లో

మంచు కురిసినట్లుగా

ఓ శాంతి జాతీయగీతాన్ని

మనోప్రసారంగా-మనోప్రస్థానంగా

మనోహరంగా-మహావరంగా

ఈ జగతికి ప్రసారం చేయాల్చిందే..!

అపుడే.. ఆ ఉపద్రవాల ఊబిలో దాగిన

ఆ ఉపశమనం-ఊపిరినందించి

ఆ కష్టనష్టాలను కొలిచే కొలిమిని

ఏ కాలమైనా చల్లార్చుతాయి..!!

నిలవని ప్రవాహం

నిప్పుల వాగు కాక ముందే

చేవగల చేపలు

జాలరివలలో చిక్కుకోకముందే

శాంతి కడలిలో కలిసి విశ్రాంతినిస్తాయి..!!

ఎప్పుడూ..

నీతోనే మొదలై-మొలకెత్తే విశ్వశాంతి

గడ్డుకాలంలో-గడ్డకట్టుకున్న

నిరాశల్ని నిరంతర నిరంకుశత్వాన్ని

నిర్మలత్వంగా నిర్మించుకుని

నీ చేతితోనే-నిశ్చింతగా

చితాభస్మం చేయించాలి..!!!

కందకట్ల జనార్ధన్

78936 31456

Also Read..

కవిమాట: లాలూచీ