ఆమె ఎప్పుడూ అలా
పూచిన వరి కంకులా నవ్వుతూ ఉంటుంది
ఎప్పుడు పలకరించినా
తనే మన క్షేమాన్ని అడుగుతూ వుంటుంది
అదెలా సాధ్యమో కదా
ఆ తరానికి వాళ్ళొక గుర్తుగా
తాము దాటి వచ్చిన అగడ్తలపై
వంతెనలు కడుతూ మనకు దారికావడం
తమ చేతివేళ్ళతో ఆకాశమంతా
వెన్నెల పూలు పూయించడం
తెలిసిన వాళ్లకి మనమేమి ఇవ్వగలం
ఆ దారిలో మనమూ కాసింత
అలసట తీరా నడవడం తప్ప!
వారికొక గులాబీ పూల గుత్తును
ఇచ్చి నమస్కరిద్దాం!!
(క్రిష్ణాబాయి గారికి జన్మదిన శుభాకాంక్షలతో )
కెక్యూబ్ వర్మ
94934 36277