ఒడ్డుకు కొట్టుకొచ్చే కెరటాల
ఘోష వినిపిస్తుంది కానీ
పడిలేచే అలల వెనక
అలజడి కన్పించదు.
నడి సంద్రంలో
ఎంత భయంకర ప్రశాంతత
దాగి ఉందో అర్థం కాదు.
ఆ ప్రశాంతత వెనక
ఎంత ఆనందం, ఆవేదన
ఆరాటం దాగి ఉంటుందో తెలియదు..
నాన్న నీ మూలం
నిన్ను ఓ మహా వృక్షంలా
చూడాలని కలగంటాడు..
ఆ కలలు ఈడేరాలని
నీకు నిచ్చెన మెట్లు అవుతాడు.
నీవు వేసే బుడి బుడి అడుగులకు
ఆసరాయై నడిపిస్తూనే
ఎక్కడ పడిపోతాడో నని
ఆదుర్ధాపడే ఆరాటం అతడిది.
విత్తు మొలకెత్తి
ఒక్కో ఆకు చిగురుస్తుంటే
ఎంత ఆనందమో..
కొమ్మ కొమ్మా విస్తరిస్తూ..
నలుగురికీ నీడనిస్తుంటే
ఆ గుండెల చాటున
ఎంత గర్వమో..
అదంతా గుండెల చాటున
దాచుకొన్న గంభీర్యాన్ని
మీసం మెలేసి చాటుతాడు.
నాన్న కళ్ళల్లో నీ కోసం
ఎన్ని రంగుల కలలో
ఆ కలలు నిజం కావాలని
ఎన్ని నిద్ర లేని రాత్రులో..
తన గురించి మరచి
నీ చదువు సందెల కోసం
ఎంత ఆరాటమో కదా..
నీవెదిగిన కొద్దీ
బలం పెంచుకున్న
నాన్నకు నీవో భరోసా..
ఆలి వచ్చాక అమ్మా నాన్నలు
పరాయివారుగా
కని పెంచిన వారినే
భారంగా భావిస్తే...
రెక్కలు వచ్చిన నీవు
గూడు విడిచి పోతే..
అలసిన ఆ గుండెకు
ఎంత రంపపు కోతో కదా..
కడుపులోనే దాచుకున్న
ఆ దుఃఖం ఎంతటి
అగాధాన్ని సృష్టిస్తుందో కదా ..
నీ కొడుకుపై నీకు
ఎంతటి మమకారం ఉంటుందో ..
మరి నీ నాన్నకు నీపై ఉండేది
అది ఏ నుడి కారం?
నారు, నీరు పోసిన రైతు
మొక్కను ఎంత పదిలంగా
చూసుకుంటాడో కదా..
నిను కని పెంచిన అమ్మా నాన్న
అంత కన్న ఎక్కువే కదా..
అక్కరకొస్తుందని అమ్మకు
బుక్కెడు కూడు పెడతావేమో గానీ
నాన్నకు కసిరింపులు
ఈసడింపులే కదా బహుమానాలు..
అమ్మ పోయి నాన్న ఉంటే
అనాధ ఆశ్రమమే కదా గతి
నీకంటూ ఓ జన్మ నిచ్చి
నీ బతుకికి కారణమైన
నాన్నకు నువ్వు ఇచ్చే
బహుమానం ఓల్దేజ్ హోమా..
వయో వృద్ధుల అశ్రమమా...
అది అమ్మా నాన్నలకు
శరణాలయమా...
నీవు తిట్టినా కొట్టినా
నిన్నూ నీ పిల్లల చూస్తూ
గడపాలని కోరుకునే నాన్నకు
అది గోల్డెజ్ హోమా...
ప్రాణం అంతా మీ పై పెట్టుకొని
ప్రాణం లేని నాలుగు గోడల మధ్య
అనుభవించే నరకం
అనుభవమైతే కదా తెలిసేది..
భూమి గుండ్రమే కదా
ఆ అనుభవం
ఎంతో దూరం కాదు సుమా..
అప్పుడు దుఖించినా
శోకించినా ఫలితం శూన్యం..
వారి కంట తడి
కారాదు నీకు శాపం..
వారి ముఖాన ఆనందం
అవుతుంది నీకు వరం..
అందుకే అమ్మా నాన్నల
జన్మనిచ్చిన దైవాల్లా భావించు
నాన్న చేతి కర్రవై నడిపించు.
అమ్మ గోరు ముద్దవై తినిపించు.
(జూన్ 18, ఫాదర్స్ డే సందర్భంగా)
శిరందాస్ శ్రీనివాస్
నిజాం వైద్య విజ్ఞాన సంస్థ
9441673339